دوباره دارم کلاس میزارم! 4 سال گذشت اما من برگشتم. این بار کلاس های من در کتابخانه محلی ما برگزار می شود و برای خانواده هایی است که کودکان در هر سن و توانایی دارند. من آنها را کارگاه می نامم زیرا واقعاً آنقدر که یک تجربه خلاقانه و بی پایان را تسهیل می کنم، نحوه انجام هنر را آموزش نمی دهم. اولین کارگاه من دارای سه میز با انتهای باز بود و یکی از آنها همین میز بی جان گل بود! من چیزهای زیادی برای به اشتراک گذاشتن در مورد این تجربه دارم.
[ I am a participant in the Amazon Services LLC Associates Program, an affiliate advertising program designed to provide a means for us to earn small fees at no cost to you by linking to Amazon.com and affiliated sites. ]
ابتدا اجازه دهید در مورد مواد مورد نیاز برای راه اندازی این به شما بگویم.
فهرست مواد میز گل بی جان:
~ کاغذ قصابی برای روکش میز
~ آبرنگ مایع
~ شیشه یا ظروف برای آبرنگ (من از شیشه های مربا استفاده می کنم، اما این فنجان های بدون ریزش نیز عالی هستند)
~ کاغذ آبرنگ (خرید عمده)
~ مداد
~ برس های رنگ (اینها بهترین ها برای همه سنین هستند)
~ گلدان های کوچک / گلدان های جوانه / شیشه های گل
~ گلها (من بیشتر در Trader Joe به دست آوردم، مقداری از حیاطم را برداشتم و چند گل را از یک گل فروشی محلی خریدم)
داستان ها و مشاهدات
من می خواستم سه ایستگاه با پایان باز و خود سرویس در فضا ایجاد کنم. من برای تجربه رنگ و کولاژ، میز بستنی مقوایی، میز سازنده برای تجربه ساخت و ساز، و میز بی جان برای طراحی و آزمایش با آبرنگ مایع تصمیم گرفتم. مطمئن بودم که مخروط ها و میز سازنده بسیار جذاب خواهند بود، اما مطمئن نبودم که میز بی جان چقدر محبوب خواهد بود. نقاشی می تواند ترسناک باشد، یا من فکر می کردم.
به نظر می رسد، کودکانی که در نهایت وارد این فضا شدند بین 2 تا 16 سال سن داشتند و هر یک از آنها پشت میز طبیعت بی جان نشستند تا با رنگ ها بازی کنند. من فکر می کنم قرعه کشی هم زیبایی ارائه رنگارنگ بود و هم مواد بدیع. اکثر کسانی که در آن شرکت کردند، هرگز از آبرنگ مایع استفاده نکرده بودند!
این بچه بالا که حدودا 5 ساله بود با خواهر بزرگترش که پرستار بچه بود اومد. ابتدا خواهر بزرگتر شروع به کشیدن گلدان برای خواهر کوچکش کرد، خواهر کوچک به زودی این کار را متوقف کرد. او گفت، من می خواهم این کار را انجام دهم! و خواهر بزرگتر به اعتبار او عقب نشینی کرد. این دختر جوان حدود نیم ساعت وقت صرف طراحی و کاوش در آبرنگ مایع کرد. او ابتدا خطوط را نقاشی کرد، سپس نقاطی از رنگ را امتحان کرد که متوجه شد می توانند با یکدیگر ترکیب شوند. این مورد علاقه ترین نقاشی آن روز من است.
قسمت زیبا این بود که خواهر بزرگتر تصمیم گرفت به تنهایی آبرنگ مایع را کشف کند و آنچه را که روی میز می دید به عنوان انفجار رنگ تعبیر کرد!
این دختر جوان حدوداً 12 ساله سخت ترین گل روی میز را برای کشیدن انتخاب می کرد و اغلب از پاک کن استفاده می کرد. او مرا به یاد خودم انداخت، همیشه کمال گرا. او همچنین بیش از 30 دقیقه پشت میز بود و هرگز از آبرنگ مایع استفاده نکرده بود. او تمرکز و پشتکار زیادی از خود نشان داد. او واقعاً به قطعه تمام شده خود افتخار می کرد. من عاشق تماشای شکوفایی اعتماد به نفس خلاق هستم. امیدوارم او آن را قاب کند!
کودک بالا یکی دیگر از داستان های دگرگونی است که من آن را دوست دارم. او حدود 5 سال داشت و پدر و مادرش ابتدا با او نشستند و چند گل برای او کشیدند تا مانند یک کتاب رنگ آمیزی نقاشی کند. سپس کودک میز را ترک کرد و شروع به کشف میزهای دیگر کرد. والدین او در این بین متوجه شدند که فرزندش به چیزهایی که او می سازد کاملاً مطمئن است. او تصورات از پیش طراحی شده خود را در مورد چگونگی ظاهر این هنر کنار گذاشت و به دخترش آزادی بیشتری داد. من عاشق این دگرگونی هستم، و به پدر و مادری که این طرز فکر انعطاف‌پذیر را به سرعت توسعه دادند، بسیار مفتخر بودم. دخترش دور میز طبیعت بی جان به کاوش رنگ ادامه داد.
این پسر جوان یکی از معدود افرادی بود که کل صفحه را پر کرد که از او تشکر می کنم 🙂 حتی از من پرسید که آیا من آبی آسمانی دارم؟ من مقداری را برای او مخلوط کردم و او آن را در بالای صفحه استفاده کرد. او همچنین تکنیکی را برای خشک کردن سریعتر رنگ کشف کرد که عبارت بود از برگرداندن آن و پاک کردن آن روی کاغذ قصابی. خیلی باهوش
این یکی از جوانترین هنرمندان در حدود 3 سالگی بود. او از مداد برای ایجاد خطوط استفاده کرد و سپس 10 دقیقه به کاوش رنگ پرداخت.
مورد علاقه و شیرین ترین لحظه روز من شاهد این بود که این کودک نوپا در بالا برای اولین بار از قلم مو استفاده می کرد. پدر و مادرش کنارش ایستاده بودند و رنگ‌هایش را آوردند و به او کمک کردند که برس‌ها را در شیشه‌های درست برگرداند. اما در غیر این صورت آنها فقط به او اجازه می دهند بدون هیچ محدودیتی کاوش کند. او بر انتخاب های هنری خود عاملیت کامل داشت. او حتی نقاشی خود را روی میز سازنده آورد تا چند برچسب اضافه کند، و سپس آن را دوباره آورد تا کمی بیشتر روی آن کار کند. امیدوارم این را قاب کنند!
نقاشی های زیادی بود که من ندیدم ساخته شوند. من از تعدادی از موارد دلخواهم عکس گرفتم. ای کاش ویدیوهای بیشتری می گرفتم، اما باز هم کمی مزاحم به نظر می رسید که وقتی والدین آنجا بودند، با تلفن شناور بودم. من فقط خوشحالم که موفقیت آمیز بود!
امیدوارم این را در دنیای خود امتحان کنید، چه در مهمانی، مدرسه یا در خانه. کلید یک تجربه موفق و چند سنی، باز بودن آن است تا همه آزادی انتخاب داشته باشند و هیچ انتظاری نداشته باشند. اوه، و یک چیز دیگر – مطمئن شوید که کاغذ زیادی دارید! هیچ چیز بدتر از تمام شدن مواد نیست.
xobar
– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –
آیا این پست را دوست داشتید؟ در اینجا ایده های دیگری برای طراحی و نقاشی طبیعت بی جان وجود دارد:
نقاشی با بچه ها: پرتقال روی میز
مطالعه هنرمند جورجیا اوکیف با بچه ها
نقاشی کانتور کور با بچه ها